‘Voor het Vergeten’ is een roman waarin het overlijden van de moeder van de auteur een rode draad is die langs verschillende herinneringen over zijn jeugd en associaties in beeldende kunst muziek en klassieke oudheid voert. De stille besneeuwde cover refereert aan heldere en langzaam zich verwijderende herinneringen.
oplage 20
Oplage 20
2016
In de loop van dit lang geleden gebeurde verhaal worden een aantal nog steeds bestaande plekken bezocht. De foto’s die Stefan aanleverde van zijn reis hebben we dubbel afgedrukt eerst op calqueer papier waardoor het een aquarelachtig print wordt, en ziet er uit als een gedroomde herinnering. De tweede afdruk is scherp en precies eronder geplaatst waardoor herinnering en realiteit samen vloeien. Over elkaar liggend vormen ze een speels effect van verleden en heden.
De band bedrukking is een impressie van zonnige kerkramen met licht en warmte die langzaam aan kleur en levendigheid verliezen.
Op het doosje is een afbeelding te zien van een van de in de negentiende eeuw zeer oude teruggevonden joodse documenten uit een oude synagoge in Cairo. Deze brief uit de elfde eeuw speelt in het verhaal een belangrijke rol.
In deze roman raakt het bestaan van de hoofdpersoon Gideon hoe langer hoe meer ontregeld. De boeken zijn daarom ook ‘ontregeld gebonden”. Achterstevoren en onderste boven. Geen boek hetzelfde betiteld en in ander bekleding materiaal. De stempel met schep en stapel puin staat voor het beroep van Gideon het leeghalen van huizen na brand of andere calamiteiten.
oplage 20
Oplage 18
2013
De grootvader van Stefan Hertmans heeft op latere leeftijd zijn ervaringen van voor-, in- en na de Eerste Wereld oorlog opgeschreven. Zijn wens om schilder te worden, de nood die hem het leger in bracht. Dit boek brengt deze tijd op schilderachtige wijze tot leven en met het besef wat een enorme krachten gespeeld hebben op de mensen in die tijd.
Om iets van deze elementen op te roepen ben ik naar België afgereisd om de modder te scheppen waarin de soldaten moesten overleven. Twee plekken een van de eerste slag in het midden van het land waar de löss grond alles oker geel kleurde en naar de gebieden rond de rivier de IJzer waar de zware klei een grijs bruine tint heeft. Deze grond heb ik gebruikt om de snede te verven samen met houtskool, het enige teken materiaal dat zijn grootvader ter beschikking had.
Bij de auteur thuis mocht ik een aantal pagina’s uit het handschrift inscannen en hem met de foto van zijn grootvader en manuscript nemen. Ik ben altijd weer onder de indruk wat zo een klein manuscript voor een enorme impact heeft, zeker in de handen van een begaafd schrijver.
De band is met lamellen gemaakt, met linnen bekleed en met verf besmeurd als of de schilder zijn vingers er aan af heeft geveegd. Van een aantal pagina’s uit het manuscript hebben we een facsimile gemaakt en bij deze uitgave bijgestoken. Alles opgeborgen in een cassette met titel.
Grote presentatie overslagdoos (83 x74 x 4 cm) voor deze met natuurlijke pigmenten gedrukte zeefdrukken van Monika Auch. Hersenscans en de bloemen van Maria Sibylla Merian zijn de inspiratie bronnen voor deze serie.
De dikke randen zijn van verschillende lagen kartonnen trapsgewijs opgebouwd zodat de opstaande randen deze luxe doos stevig en hanteerbaar maken. Bekleed met grijs/naturel natuurlinnen.
Door met beschadigde boeken te werken leer je veel over de boek en bind geschiedenis. Samen met de klant maken we met beleid een conserverings- of restauratie plan. We leggen de werkwijze vast en het werkverslag krijgt de klant na afloop mee.
Via een pitch mocht Mooie Boeken een ontwerp maken voor deze grote prenten dozen met als belangrijk punt dat het in de stijl van het museum zou passen en bezoeker vriendelijk moest zijn. Dit laatste omdat de bezoekers deze dozen zelf uit de kast kan halen om gefacsimileerde prenten gedetailleerd te kunnen bekijken.
Onze doos met magneten sluiting werd uitgekozen. De kleur van het rode leer is als het oude cochenille geverfde leer en marmerpapier is als achttiende eeuwse sierpapier; typisch voor het Teylers Museum. Heel gebruiksvriendelijk en heel sterk!
Zoals in de oorspronkelijke schilderijenzaal staan er ook nu lage kasten met daarin onze grote dozen met prenten met gefacsimileerd werk van alle grote meesters dat in het bezit is van het museum.
Het publiek kan de nieuwe grote prenten dozen zelf uit de kasten halen en inkijken en weer terugzetten.
Het bekijken van prenten door het publiek in de grote schilderijenzaal van het Teylers museum is een succes.
De meest gekozen dozen (zoals Rembrandt, Haagse school en Michelangelo) lijden schade door het in en uit de kast halen. Om deze dozen een langer leven te geven hebben we grote perkamenten hoeken gemonteerd op de bodem zijde van de doos. We hebben het perkament geverfd zodat het mooi bij het donkerrood van de dozen past.
Voor de komende tentoonstelling over Michelangelo zijn er speciaal vijf nieuwe dozen gebouwd waarbij de perkamenten hoek direct geïntegreerd is in de uitvoer.
De oude beschadigde dozen zullen met deze perkamenten hoeken gerepareerd worden.
“Het moet er zo stoer uitzien uitzien als een baksteen”, was de indicatie van de opdrachtgeefsters voor een eenmalig te maken boek voor het afscheid van de bouwmeester van de bouw Hermitage aan de Amstel. De foto’s, gemaakt door Michelle Sanders, rechterhand van Van Empelen, legden het dagelijkse bouwproces van ongeveer drie jaar vast.
Om dit avontuurlijke project te vatten in een aandenken hebben Mónica Waalwijk de Carvalho, (Artgrafica), en Michèlle Sanders besloten om dit indrukwekkende foto/werk archief, als uniek boek met meer dan duizend afbeeldingen aan hem te schenken.
Authentiek en sterk materiaal en veel stukjes band om gedenkwaardige momenten te markeren.
Kalfsperkament en darmsnaren voor de boekband die aan de voorzijde is een omgezette rand heeft.
Het oude molenzeil met de prachtige letters van Mónica Waalwijk de Carvalho die de buitenkant van de Hermitage sieren wordt stevig om het boek getrokken door een zwaar stuk messing lijst aan de buitenrand.
Idee en ontwerp is van Mónica Waalwijk de Carvalho, foto’s en selectie Michèlle Sanders en ik zelf als sparringpartner om dit boekblok gestalte te geven en op een onorthodoxe manier te binden.
Een speciaal geschenk voor een bijzonder persoon en opdrachtgever, Frans van der Avert. Een sierlijk kleinood met een selectie van ontwerpen van Mónica Waalwijk de Carvalho voor de Hermitage Amsterdam.
Dit lucifergrote boekje heeft een lamellenband en is met zijde bekleed dat aan kop en staart is uitgerafeld als zachte omlijsting van het binnenwerk. Opgeborgen in een doos waarin het boekje verzonken ligt met een sierlint om het eruit te tillen.
De opdracht werd aan mij verstrekt door Mónica en in samenwerking kwamen wij tot dit bijou.
Deze leren mousepads hebben een rechte hoek en een grillige zijkant. Daarmee wordt de grote glazen vergadertafel op een bijzondere manier aangekleed. De warme touch en uitstraling van het leer is een mooie combinatie met de strakke glazen tafel van de vergaderruimte in Hotel Estherea, Amsterdam.
De eerste Haagse vredesconferentie was een uiting van hoop. Regeringsleiders uit verschillende landen kwamen bijeen om met elkaar afspraken te maken over ontwapening.
Het hoofdthema van de conferentie was ontwapening, maar zoals van te voren al verwacht werd bereikte de conferentie op dit punt vrijwel geen resultaten. In de slotakte van 29 juli 1899 werden drie verdragen en drie verklaringen opgenomen met een vijf jaar geldend verbod op het uitwerpen van explosieven uit ballons, een verbod op projectielen die verstikkende gassen verspreidden en een verbod op het gebruik van dumdumkogels.
Het belangrijkste concrete resultaat was de oprichting van het Permanent Hof van Arbitrage dat in Den Haag gevestigd zou worden. Het onderwerp ‘arbitrage’ was aan de agenda van de conferentie toegevoegd omdat men verwachtte op dit terrein wel resultaten te boeken en op het gebied van ontwapening niet. Arbitrage hield in dat conflicten werden opgelost door bemiddeling en niet door oorlog.
In het interessante museum bij de ingang van het Vredespaleis in Den Haag kan je ook deze dummy bekijken.
Tom Lanoye – Koningin Lear 2015 oplage 20
Voor deze bijzondere uitgave van Koningin Lea, leading lady, captain of industry is de uitvoering geënt op een luxe bureauagenda of een klein chique handtasje. De band is van zwart rundleer met een diepe print van krokodillenleer de sluiting en het ring mechaniek is goud kleurig.
Het leer is aan de binnenzijde bekleed met een beschilderd handgeschept papier (Chatham 1956, 185 grm) in 24 verschillende versies geïnspireerd op de dalend AEX index en de gif spuitende moeder Lear die de voortbrengsels van haar baarmoeder verwenst.
Met gekleurde doorschijnende tabbladen waar de namen van de hoofdstukken op gegraveerd zijn is de ordening van het boek zichtbaar gemaakt.
Het boek over deze leading lady Lear, die in de goot eindigt, is in een zak van verhuisdeken beschermd opgeborgen.
Erwin Mortier | Gestameld Liedboek Oplage 20
2011
Het wegvallen van alles, het uit elkaar vallen van een mens veroorzaakt door Alzheimer. Het gestamelde, brokkelige, onaffe, dat wilde de schrijver laten voelen en ik wilde dat zichtbaar maken door linnen weefsel te verstoren. Het geschilderde verhaal op het onderliggende papier, de rafels aan de randen en de afgebroken letters verwoorden het proces van aftakelend leven.